Οι αγωνοδίκες του Βελγικού Grand Prix αποφάσισαν σήμερα να καθυστερήσουν την καθυστερημένη εκκίνηση της καθυστερημένης κούρσας, λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών, περιμένοντας την πίστα να στεγνώσει και αγνοώντας όσο γίνετε τη λεπτομέρεια πως η λέξη «Spa» από μόνη της σημαίνει νερό στα λατινικά!

Όλα δείχνουν πως η παλιά βελγική αρένα, η θεαματικότερη που υπάρχει στον πλανήτη, δεν μπορεί πια να… ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της σύγχρονης Formula 1. Μετά απ' όσα είδαμε σήμερα, αναρωτιέται κανείς για πόσο ακόμη θα τολμά η τελευταία να επιστρέφει εκεί, προτού αποφασίσει να βάλει το Spa πάνω στο σκονισμένο ράφι, μαζί με το παλιό Nurburgring, που χάσαμε το 1976. 

Γεγονός που μας φέρνει στα λόγια του θρυλικού Ayrton Senna, ο οποίος είπε κάποτε: «Eάν αφαιρέσετε ποτέ το Spa και την Eau Rouge από το πρωτάθλημα, τότε αφαιρείτε τον λόγο που κάνω αυτή τη δουλειά».

Όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά πως η Eau Rouge αποτελεί μια τρομερή πρόκληση στο στεγνό, πόσο μάλλον στο βρεγμένο, λόγω του γλιστερού της οδοστρώματος και της περιορισμένης ορατότητας. Αν μη τι άλλο, οι σημερινοί πιλότοι έχουν την πολυτέλεια να καταδύονται στον λόφο της στροφής χωρίς να έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με έναν ατσάλινο τοίχο, τον οποίο έβλεπαν οι παράτολμοι συνάδελφοι τους μέχρι και το 1999. 

Ο μόνος που έδειχνε πραγματικά να θέλει να βάλει σήμερα το δεξί πόδι κάτω και να τελειώνει με την όλη κατάσταση (την ώρα που οι managers των ομάδων έψαχναν να βρουν τρόπους να πάρουν τους βαθμούς -με έναν αγώνα δύο μόλις γύρων παρακαλώ!- και να φύγουν άψε σβήσε από την πίστα) ήταν ο άνθρωπος που ξεκινούσε από το pole position, o αδιάφορος για τον κίνδυνο Max Verstappen, που έφερε προσωπικά στο νου μου μερικούς λιονταρόψυχους ήρωες του παρελθόντος, όπως ο Pedro Rodriguez, o Jacky Ickx και o Stefan Bellof, τρεις άσοι πιλότοι στο βρεγμένο οι οποίοι δεν θα έπαιρναν καν είδηση ότι έβρεχε σήμερα.  

Τα σημερινά συμβάντα έφεραν επίσης στο μυαλό μου μια παλιά ιστορία. Πριν από 52 χρόνια, η πιλότοι της Formula 1 μποϊκόταραν το Βελγικό Grand Prix του 1969 και ορκίστηκαν -έντρομοι μετά και τα ατυχήματα της εφιαλτικής, βροχερής κούρσας του 1966- πως αν δεν παίρνονταν κάποια σοβαρά μέτρα, τότε οι ίδιοι δεν θα επέστρεφαν ποτέ πίσω στο γνήσιο Spa: διπλάσια σε μήκος πίστα με ΔΕΚΑΠΛΑΣΙΑ επικινδυνότητα! Παρά το γεγονός πως οι ιθύνοντες της πίστας τοποθέτησαν για την κούρσα του 1970 ένα chicane πριν από την τεράστια ευθεία Masta, με την ευχή ότι αυτό θα μείωνε δραματικά τις ταχύτητες και θα καθησύχαζε τους πιλότους, ο Pedro Rodriguez κέρδισε την κούρσα με τη BRM του με μέση ταχύτητα 241.308 χλμ./ώρα (ήταν δηλαδή 22 χλμ./ώρα πιο γρήγορος από τον περσινό νικητή Hamilton!) και κάπου εκεί οι παράτολμοι ήρωες της εποχής των παντελονιών καμπάνα είπαν «αρκετά».

Έπρεπε να περάσουν άλλα 13 χρόνια προτού η πίστα επιστρέψει στο παγκόσμιο καλεντάρι (το 1983) στην εκμοντερνισμένη και πιο ήμερη, σημερινή της μορφή. Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται η γνήσια πίστα του Spa διέθετε στροφές οι οποίες ήταν πιο τρομακτικές από την Eau Rouge (όπως η Burnenville, η Masta kink και η γνήσια Stavelot) και αυτό που είδαμε σήμερα κατά την άποψή μου υπογραμμίζει -με όσο γίνετε πιο απλά λόγια και με απόλυτο σεβασμό στο θέμα της ασφάλειας των πιλότων- πως η σημερινή Formula 1 είναι απλώς ένα άλλο άθλημα._Δημήτρης Γιόκκας

Pedro Rodriguez: Ο παράτολμος Μεξικανός πιλότος που μπορούσε να «περπατήσει» πάνω στο νερό, νικητής στη γνήσια -και άκρως τρομακτική- αρένα του Spa το 1970, όταν κέρδισε την τελευταία κούρσα στην πίστα, με ταχύτητες που φρικάρουν και που επισκιάζουν τις αντίστοιχες σημερινές.